BLOGGER TEMPLATES AND TWITTER BACKGROUNDS

Thursday 23 February 2012

Ada Hikmah

Assalamualaikum w.b.t


                       Gather my strength. Himnae! Saat aku buat entri ni hari dah pon 23 februari 2012. Orang kata benda yg dah lepas jangan dikenang. Tapi apa la daya aku untuk tak kenang apa yg dah jadi semalam, 22 februari 2012. Semalam semua students degree Uitm dapat result final exam depa so automatically termasuk lah aku.


                        Bila kat fb VC dah bagitau yg keputusan exam akan dihantar kat email pelajar secara berperingkat start pukul 12 tengah malam, aku dah start cuak. Of course aku takkan tidoq lagi waktu tu. Aku tengok kat twitter n fb kawan-kawn aku dah start cuak. Tapi oleh sebab aku ni seorang yg optimis, eh, aku macam chill dulu. Aku tak bukak pon email siap2. Aku macam yakin n percaya faculty of law boleh jadi faculty yg last sekali dihantar result tu. Aku yakin!


                        So aku pon chill ja walaupun sebenaqnya tangan dah seram sejuk. Aku call kawan aku siap boleh bersembang pasai rumah sewa, nak bawak apa, pasai duit yg makin tak nampak batang hidung, gosip lagi. Sedaq2 dah pukul 12.30. Tapi ni lah jadi bila aku ja yg ada keyakinan tersebut. Start pukul 12.30 aku tengok ramai dah kekawan aku yg dah dapat email. Betapa bertuahnya pulak aku sebab aku ni kelas A so kebetulan email hantaq ikut kelas weii. Betapa bertuah lagi, nama aku number 6 dalam senarai nama. NICE. Tapi bila dapat tu aku tak bukak terus. Aku still on phone dgn kawan aku. Bila dia dah dapat km bukak sama2.


                         Maka dapatlah aku nervous shock. Maka taula aku sem depan aku akan berada dalam golongan repeaters. Walaupun aku foresee benda ni tapi entahla rasa sedih tu still ada. Maybe sebab bukan subjek yg aku expect. Dengan wujudnya paper yg fail haruslah pointer aku bawah 3. Aku sedih. Sedih bila benda yg aku suka tapi aku tak dapat nak buat yg terbaik. Sedih sebab aku dah kecewakan mama abah aku. Sedih sebab aku ni lalai tak buat sehabis baik. Sedih sebab aku tak put on more effort sedangkan aku tau aku masuk law school pon cecukup makan.


                         Lama aku tengok komputer. Tak dak daya nak pikiaq pon apa aku patut reply kat kekawan aku yg tanya. Tapi aku syukur depa paham bila aku kata aku tak ok. Depa tak tanya lebih. Aku lagi terharu jugak bila ramai yg DM aku bg kata2 semangat. Terharu sampai dari aku tak nangeh sebab sedih tapi rasa nak nangeh sebab syukur aku ada kawan2 yg paham aku rasa mcm mana. Yg paham mcm mana susah nak berjuang kat law school. Tambah2 lg utk org yg average macam aku. Aku tak nangeh. Setitik pon tak. Sampaila bila aku nak tidoq. Bila aku pikiaq balik yg aku mungkin kuat nak lalui semua ni. Tapi bila aku pikiaq hati2 yg aku kecewakan. Tak daya aku nak tahan air mata. Tertidoq camtu ja.


                          Sampai la aku bangun esok pagi, aku mula pikiaq balik. Ni semua ujian ja untuk aku. Kalau aku boleh ja survive dulu add math tak pernah lulus tetiba spm dapat B, takkan la sekarang aku nak mengalah semata2 aku baru fail sekali. Aku still ada second chance. Tambah lg dgn aku repeat aku ada chance nak improve pointer aku. Lagi aku bukan sensorang ja nak repeat nanti. Ramai lagi yg ada dengan aku. Benda ni jugak dah bg aku pengajaran kat aku yg degree tu tak semudah disangka. Even senior pon cakap fail waktu degree tu normal ah. Baru la kita belajaq nak susah payah. So lelama aku pon mcm ok dah. Kalau aku dah start cerita pasai korea tu kira aku mmg dalam waras akal yg terbaik ah.haha.


                           Tapi ada satu masalah lagi. Macam mana nak gtau kat mama dgn abah aku. Firstly haruslah aku bagitau mama aku dulu. Biasala mama aku optimis mcm aku jugak. Dia kata takpa nak buat mcm mana tak dak rezeki. Mama dulu belajaq pon ada jugak pernah fail. Habeh jugak belajaq. Nanti repeat usaha lg banyak. T_T aku dah agak mama aku akan kata camtu. Tapi paling ketaq nak gtau abah ar. Sampai ke malam baru abah tanya. Aku pon gtau slow2. Fuhhh~ nasib baik tak kena marah. Dia just kata " hmm pandai2 la khetiaq mcm mana nak buat, hampa yg belajaq". Pastu abah kata lg takpala baru first sem baru nak belajaq nak adapt dgn degree. Lagipun mana da org yg went through degree ni smooth ja. Adala sangkut jugak. Genius ja takdak sangkut2 ni. Dalam erti kata lain aku bukan genius la so buatla mcm tak genius.ngehngeh.


                            Fuhh hilang beban semua. Dah dapat terima hakikat. So kesimpulannya aku kena SANGAT gigih sem depan. Jangan la dok merilek ja. Sebab result aku teruk nak guna duit pon aku rasa bersalah. Macam tak layak ja nak melabur kat aku.heh. Aku ok dah. Thanks utk semua kata2 semangat. Sayang ah uollzz. ha gittew~ >.<




p/s : Tapi nak bangga la jugak Korean Language aku 4 rata weii 4 rata. Silap course aku ni kot. :p


sila-sila lah komen :)

0 comments:

 
farazmi yg tulis